ERFGOEDDEPOT POTYZE

  • VISIE 

    BUYSE SEGHERS ARCHITECTEN i.s.m. NEY + partners (stabiliteit) en Studiebureau Boydens (technieken) - wedstrijd 2012 .

    Het depot dat we voorstellen is eenvoudig en robuust. Door het programma op drie i.p.v. 2 bouwlagen te organiseren ontstaat een functioneel en compact gebouw met een minimum aan verliesoppervlak en een kleine footprint. Dit uitgangspunt is duurzaam, milieu-efficiënt en het verlaagt de exploitatie- en bouwkost. Tegelijk wint het gebouw aan verhouding, statigheid en zichtbaarheid.

    Het nieuwe erfgoeddepot is immers een belangrijk gebouw. Hier stapelt, bewaart en beschermt men ons erfgoed; de dingen die we koesteren, de tekeningen uit onze musea, voorwerpen die we opgraven uit de grond onder ons,... het geheugen van onze streek en onze cultuur. In onze huidige snel wijzigende maatschappij zijn deze een houvast voor ons en onze nakomelingen. Kunst en erfgoed zijn immers een reflectie op wat we deden en doen, op wie we zijn en op wie we waren. Waar de tijd van mensen kort is, blijft wat door de mens met kunde en ziel wordt gemaakt, achter als herinnering. De nieuwe erfgoedsite van Potyze wordt een plaats van herinnering.

     

     

     

     

  • STATIG EN MASSIEF

    De gevel wordt uitgevoerd in prefabbetonelementen; gestapeld - niet opgehangen. De blokken/platen hebben middelgrote afmetingen en worden voorzien van onderlinge verstiftingen en op elkaar geplaatst in een krimparm mortelbed. Op regelmatige basis wordt een thermisch onderbroken windanker voorzien naar het achterliggende binnenspouwblad. Door het stapelen verlopen de lasten verticaal en kan een groot aantal ankers – nadelige doorboringen door de isolatieschil – worden vermeden. Bovendien kan de basisstructuur van het gebouw hierdoor in betonmetselwerk worden uitgevoerd zonder bijkomende verstevigingen. De prefab platen en blokken worden dunner doch groter naarmate we stijgen. Door het stapelen ontstaan patronen – variaties op een thema – statig en massief - van vandaag, maar ook met associaties naar het verleden en naar de omgeving.

     

  • BEELD

    In tegenstelling tot een anoniem magazijn is het voorgestelde depot een specifieke en unieke plaats met een sterkte identiteit die deel kan uitmaken van het collectief geheugen. Het depot mag en moet aanwezig zijn. Het is geen verdoken gebouw maar een zichtbaar gebouw. Een gebouw dat zich verankert in het landschap en refereert naar zijn omgeving. Omlijnd door een houtkant, wordt de site een groene erfgoedenclave in een weids landschap; het bestaande provinciehuis huist de kantoren en het depot is 'de zichtbare schatkamer'.

    Erfgoed kan een inspiratie zijn voor nieuwe en hedendaagse kunst. Het gesloten depotgebouw staat symbool voor de erfgoedwerking maar kan tegelijk voor de passant een uithangbord zijn voor kunst buiten de museummuren. Het nieuwe erfgoeddepot wordt een aankondiging, een plek en een podium voor erfgoed en kunst in West-Vlaanderen, de Westhoek en Ieper.